odwiedziło nas:

dzisiajdzisiaj93
ten tydzieńten tydzień857
ten miesiącten miesiąc1832
od startuod startu960708

l2 logo

 

  

 

 

 

misja

 Mój dom – Polska

 

Poniedziałek: „Wspaniała Polska cała! Poznaję symbole narodowe

Zachęcam do posłuchania piosenki: „Piosenka młodego patrioty” https://www.youtube.com/watch?v=O8lbwWF7yXo i „Jestem Polakiem” https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM.

 

Rodzic oglądając w dzieckiem tłumaczy i opowiada. Wyjaśnia znaczenie słowa patriota. Zwraca uwagę na poszczególne elementy godła: białego orła, złotą koronę,

czerwone tło. Wyjaśnia pojęcia: symbol, godło, flaga. Mówi, gdzie i kiedy możemy spotkać symbole narodowe.

„Jeden, dwa, trzy” – zabawa matematyczna, przeliczanie, utrwalenie nazw: flaga, godło. Dzieci siedzą, przed sobą kładą kartkę A4 (na niej będą układały i przeliczały kartoniki). Rodzic przygotowuje kilka ilustracji z wizerunkiem flagi i godła. Podaje polecenie, np.

Połóż przed sobą 1 flagę / 1 orła / flagę i orła / 2 orły / 2 flagi i 1 orła / 3 orły. Po każdym

ułożeniu dziecko liczy: jeden, dwa, trzy.

„Dwa kolory” – zabawa ruchowa utrwalająca barwy narodowe. Rodzic daje dziecku dwa równe prostokąty biały i czerwony. Dziecko chodzi swobodnie do rytmu marszu (raz-dwa) klaskanego i mówionego przez rodzica, gdy rytm milknie, łączy kartki w taki sposób aby ułożenie przypominało flagę (koniecznie należy zwrócić uwagę na ułożenie biało –czerwone).

„Kształty” –ćwiczenie wzrokowo -ruchowe. Rodzic przygotowuje kilka kształtów: koła, kwadraty i trójkąty w biało -czerwonych kolorach oraz takie same

kształty wycięte z kartonu. Dziecko losuje dowolny kształt, nazywa go i wyszukuje

taki sam wśród kartoników.

Praca plastyczna: Wykonajcie w dowolny sposób flagę lub godło Polski. Zaprezentujecie swoje dzieło innym podczas spotkania online na teamsie 😊

Wtorek: Legendarna syrenka

„Odwiedziny u warszawskiej Syrenki” – zabawa ze śpiewem. Rodzic wiesza na ścianie niebieską krepinę, która symbolizuje odcinek Wisły, a na tym tle – herb Warszawy.

Mówi do dziecka: Tu będzie miasto Warszawa. Przyjedziemy do miasta pociągiem. Dziecko ustawia się za rodzicem. Wspólnie chodzą po domu, Rodzic śpiewa

piosenkę: Jedzie pociąg z daleka, na nikogo

nie czeka, konduktorze łaskawy, zawieź nas do Warszawy, ciuch, ciuch! Gdy zatrzymują się

w rożnych miejscach domu rodzic za każdym razem pyta: Czy już dojechaliśmy do Warszawy? Czy widzicie tu herb miasta? Jeśli w danym miejscu herbu nie ma, pociąg rusza dalej. Siadamy obok herbu na krepinie i omawiamy herb, zwracając uwagę na kolory.

Następnie rodzic może dać dziecku wydrukowaną kolorowankę z herbem Warszawy i prosi o dokończenie kolorowania według wzoru (częściowo puste miejsca w kolorowance to: ogon. Syreny, tarcza).

 

„O warszawskiej Syrence” – rozmowa o herbie Warszawy na podstawie wiersza i ilustracji.

O warszawskiej Syrence

Anna Paszkiewicz

Przepiękna syrenka po Wiśle pływała,

Cudowne piosenki nocami śpiewała,

Aż kiedyś rybacy swą sieć zarzucili

I w blasku księżyca syrenę złowili.

Za złoto swą zdobycz wymienić pragnęli,

Więc mocno związali, na brzeg wyciągnęli,

Lecz kiedy najmłodszy pilnował jej nocą,

Zlitował się nad nią i przyszedł z pomocą.

Uwolnił syrenkę, a ta, nim uciekła,

W podzięce swą pomoc dozgonną przyrzekła.

Dziś stoi nad Wisłą i miecz trzyma w dłoni.

Gdy przyjdzie czas próby, Warszawę obroni.

 

Rodzic zadaje pytania do treści wiersza: Jak nazywała się rzeka, w której mieszkała Syrenka? Kto złowił syrenkę? A kto jej pomógł? Co obiecała Syrenka rybakowi? Czym broni Syrenka Warszawy?

 

„Jak Syrenka” – zabawa naśladowcza. Dziecko kładzie się na dywanie: na brzuchu,

nogi złączone. Macha ramionami, naśladując pływanie. Gdy rodzic mówi: Bronimy Warszawy!, dziecko klęka, lewą rękę przykłada do brzucha (jakby trzymało tarczę), prawą rękę unosi nad głowę (jakby trzymało miecz). Zabawę powtarzamy kilka razy.

 

Czwartek: Goral skrzypek i oscypek

„My, górale” – wiedza ogólna, zapoznanie ze strojem góralskim.

Rodzic prezentuje dzieciom ilustrację przedstawiającą górala i góralkę oraz elementy ich stroju: ciupagę, czapkę góralską, korale, kierpce, chustę w kwiaty. Dzieci wyszukują je na ilustracji. Rodzic zwraca uwagę na dekorację czapki górala, muszelki: Dawno, dawno temu

zamiast pieniędzmi, których używamy dzisiaj, płacono muszelkami. Bogaci górale nie nosili

muszelek w portfelu, tylko doczepiali je do czapki. Gdy na kapeluszu było dużo muszelek,

to oznaczało, że ktoś jest bardzo bogaty. A teraz zagadka słuchowa. Wypowiem pewną nazwę,

a wy powiedzcie, czy słyszycie tam jakieś słowo. Rodzic mówi wyraźnie i przedłuża wyraz:

góra -l, góra -lka. Kontynuuje: Tak, macie rację, słyszymy słowo „góra”. Łatwo teraz odgadnąć, gdzie mieszkają górale. Pokazujemy dziecku co to są góry (jeśli nigdy nie było, nie widziało).

 

„Góralskie memory” – ćwiczenie wzrokowe, zabawa o charakterze pamięciowym. Rodzic rozkłada karty do gry memory, obrazkami do dołu. (Podwójne lustracje góralskich elementów) i gra z dzieckiem w pamięciową grę na poszukiwanie par.

„Taniec zbójnicki” – zabawa muzyczno -ruchowa. Rodzic mówi dziecku: Górale bardzo

lubią tańczyć. Posłuchaj góralskiej muzyki – to taniec zbójnicki. Obejrzyj jak tańczą górale i przyjrzyj się na jakim grają instrumencie. Rodzic włącza z zasobów z you tube utwór „W murowanej piwnicy” https://www.youtube.com/watch?v=7X5eJA6BfMA

Następnie znowu włącza utwór i zaprasza dziecko do zabawy tanecznej przy muzyce.

„Wysokie góry” – zabawa ćwicząca precyzję ruchów. Dziecko z dowolnych klocków buduje wysoką wierzę dokładając jeden klocek na drugi i starając się aby jak najwięcej klocków udało się dołożyć zanim klocki się przewrócą.

Piątek: Nad Morzem Bałtyckim

„Falowanie i spadanie” – ćwiczenie orientacji w przestrzeni. Rodzic pokazuje dziecku mapę Polski. Wskazuje góry i mówi: Wczoraj rozmawialiśmy o góralach mieszkających w górach a dzisiaj, wybierzemy się na drugi koniec Polski. Ta duża, niebieska plama to nasze

polskie morze, zwane Bałtykiem. Rodzic daje dziecku paski z krepiny i zaprasza do zabawy:

Robimy fale wysokie – dzieci, stojąc, machają krepiną w gorę i w dół;

Robimy fale niskie – dzieci kucają i robią zygzak krepiną na dywanie;

Robimy fale szerokie – dzieci, stojąc, machają krepiną z prawej strony na lewą stronę i odwrotnie;

Uspokajamy fale – dzieci rzucają krepinę na dywan.

„Fale” – zabawa logopedyczna. Rodzic daje dziecku kubeczek wypełniony do połowy wodą

zabarwioną na niebiesko i słomkę. Dzieci dmuchają przez słomki, robiąc w kubeczku duże lub małe fale. Słomki wkładają do wody lub trzymają tuż nad powierzchnią, wydmuchując fale.

„Luneta” – zabawa z rolkami po papierze. Rodzic daje dziecku rolkę po papierze toaletowym. Dziecko obserwuje przez nie otoczenie, przykładając lunetę raz do jednego oka, raz do drugiego. Rodzic mówi: Na statku jest miejsce zwane bocianim gniazdem, ponieważ znajduje się wysoko, na górze statku. Wchodzi tam odważny marynarz i obserwuje przez lunetę świat. Dziecko może ozdobić swoją lunetę.

„Jakie wielkie morze” – zabawa plastyczna. Dziecko zamalowuje niebieską farbą

kartkę. Na arkuszu rozkłada muszelki według własnego pomysłu lub inne elementy związane z morzem dostępne w domu, przygotowane przez rodzica.