Propozycje zabaw i zajęć dla przedszkolaków z grup:

„Żabki”, „Tygryski” i „Motylki”

w okresie 01.06-05.06.2020 r.

Temat: Dzień Dziecka

 

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Szanowni Państwo dziś 1 czerwca - Dzień Dziecka dla Małych i Dużych.

Kolejne zadanie przed nami.

Powiedzmy naszemu dziecku, że Wszyscy jesteśmy dziećmi Boga i On pragnie byśmy nimi byli zawsze.

Z okazji Radosnego Święta życzę Państwu, Dziecku i sobie również, byśmy potrafili zawsze cieszyć się jak dzieci i tak jak one śmiać się; i kochać tak jak dziecko i serce dziecka zawsze mieć.

Zmówmy razem z dzieckiem Modlitwę do Anioła Stróża.

Dobry Pan Bóg dał każdemu człowiekowi Anioła Stróża. Ten Boży posłaniec, który obecny jest przy każdym z nas i sprawuje nad nami opiekę w każdej chwili naszego życia, czuwa nieustannie, 24 godziny na dobę :)- dzień i noc,  broni nas przed niebezpieczeństwem, troszczy się o nasze dobro i chroni przed złem.

Proponuję posłuchać piosenkę dla dzieci na kanale youtube „Małe Aniołki – Mam Aniołka”

Ilustracją dzisiejszego tematu będzie wykonanie przez dziecko wizerunku tego, który jest zawsze z nami.

Słowa polecenia będą ilustracją postaci Anioła Stróża ( wykonanie na kartce A3, ułożona poziomo)

 

Odrysuj stopę swoją.

Dorysuj potem -

Skrzydłami anioła będą rączki Twoje:

Obrysuj rączkę prawą po prawej stronie

Obrysuj rączkę lewa po lewej stronie.

Paluszki stopy to czuprynka anioła,

poniżej dorysuj oczka, nosek i buźkę,

i twarz już gotowa.

Jeszcze wstaw na policzkach piękne rumieńce,

Pokoloruj całość jak tylko najpiękniej potrafisz

i postać anioła już będzie gotowa.

To będzie wyjątkowy i bardzo osobisty Anioł Stróż.

                                   Życzę przyjemnej i radosnej pracy.

Rodziców proszę o przesłanie anielskich dzieł naszych Małych artystów do galerii prac z religii.

Dla chętnych/ kanał youtube do obejrzenia i posłuchania:

                                          - bajka Małe Anioły – Nie jestem Sam

                                         - bajka Male Anioły - Będę przy Tobie

                                          - Piosenka do Anioła Stróża

                                          - Aniele Mój – piosenka do anioła stróża

Szczęść Boże

Pozdrawiam

Katechetka Anna Barłóg

 

„Żabki”

Piosenka „Kolorowe dzieci”: https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4

Gdyby, gdyby moja mama

Pochodziła z wysp Bahama

To od stóp po czubek głowy

Byłabym czekoladowa.

Mogłam przyjść na świat w Cejlonie

Na wycieczki jeździć słoniem

I w Australii mieć tatusia

I z tatusiem łapać strusie.

Nie patrz na to - i jo... - w jakim kraju

Jaki kolor - i jo... - dzieci mają

I jak piszą na tablicy

To naprawdę się nie liczy!

Przecież wszędzie-i jo... każda mama

Każdy tata-i jo.. chce tak samo

Żeby dziś na całym świecie

Mogły żyć szczęśliwe dzieci.

Mogłam małą być Japonką

Co ubiera się w kimonko

Lub w Pekinie z rodzicami

Ryż zajadać pałeczkami.

Od kołyski żyć w Tunisie

Po arabsku mówić dzisiaj

Lub do szkoły biec w Mombasie

Tam gdzie palmy rosną w klasie.

Nie patrz na to w jakim kraju...

Los to sprawił lub przypadek

Że Hindusem nie był dziadek

Tata nie był Indianinem

I nie w Peru mam rodzinę.

Nie patrz na to w jakim kraju... ( BiS )

• Witold Szwajkowski

Dzieci mają różne prawa, ale głównym jest zabawa,

więc popatrzmy w lewo, w prawo, jaką zająć się zabawą.

Z kolegami albo sami, bez zabawek, z zabawkami, czy w mieszkaniu,

czy na dworze, każde z nas się bawić może.

Kto się bawi, ten przyznaje, że zabawa radość daje,

 i czas przy niej szybko leci, więc się lubią bawić dzieci.

Rodzic pyta: Co dziecko lubi robić?; Czym jest zabawa?; W co wy lubicie się bawić?; Z kim lubicie się bawić?. Rodzic mówi: Każde dziecko ma swoje prawa. Co to znaczy mieć prawo do zabawy? Co to są prawa dziecka?

Janusz Korczak powiedział kiedyś: „Nie ma dzieci, są ludzie”. I to jest prawda. „Dziecko to także człowiek, tylko że jeszcze mały...”. Przecież każdy dorosły kiedyś również był dzieckiem. Tak więc, podobnie jak każdy dorosły, dziecko jest właścicielem pewnych praw i wolności. Nazywają się one prawami człowieka. Źródłem tych praw jest godność człowieka, zwana również człowieczeństwem. W Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zapisana jest ona w art. 30 (w: http://brpd.gov.pl/prawa-dziecka).

• Filmik o prawach dziecka: https://www.youtube.com/watch?v=f4tbWJo02q4
• „Nasze obowiązki” – kształtowanie prawidłowej postawy wobec swoich obowiązków. Rodzic przypomina, że odkładanie zabawek po skończonej zabawie to jest ich obowiązek. Następnie pyta: Co to jest obowiązek?; Jakie macie jeszcze obowiązki?; Jakie macie obowiązki w domu?.

Na porządek sposób mam,

Lalki tu, klocki tam. (x 2)

Jest to sposób doskonały,

Kłaść je tam, gdzie wcześniej stały.

Na porządek sposób mam Lalki tu, klocki tam!

• Praca z KP2.33 – rozumienie pojęć: krótki, długi, przeliczanie w zakresie 1–3, poszerzanie zakresu liczenia. Rodzic prosi, aby dzieci wskazały balony z długimi i krótkimi sznurkami. Dzieci odpowiednio kolorują balony i przeliczają te z krótkimi sznurami, te z długimi oraz wszystkie.
• „Wesołe i smutne dzieci” – zabawa orientacyjno-porządkowa, reagowanie na nastrój w muzyce, wyrażanie nastroju muzycznego ruchem i mimiką. Rodzic opowiada dzieciom, że muzyka podpowie im, kiedy mają poruszać się, wyrażać ruchem i miną radość, wesoły nastrój, a kiedy smutek. Przed rozpoczęciem zabawy dzieci opowiadają na podstawie swoich doświadczeń, jak poruszają się lidzie weseli, a jak smutni, jakie mają miny. • CD
• Dyzio marzyciel – swobodne wypowiedzi dzieci na temat marzeń Dyzia i swoich. Kształtowanie umiejętności cierpliwego wysłuchania innych. Rodzice proszą dzieci, aby położyły się na dywanie na plecach i wysłuchały wiersza.

Dyzio marzyciel

Julian Tuwim

Położył się Dyzio na łące,

Przygląda niebu błękitnemu

I marzy…

Jaka szkoda, że te obłoczki płynące

Nie są z waniliowego kremu…

A te różowe, że to nie lody malinowe.

A te złociste pierzaste, że to nie stosy ciastek…

I szkoda, że całe niebo

Nie jest z tortu czekoladowego… Jaki piękny byłby wtedy świat.

Leżałbym sobie, jak leżę,

Na tej murawie świeżej,

Wyciągnąłbym tylko rękę

I jadł… i jadł… i jadł…

Dzieci wygodnie siadają i dzielą się spostrzeżeniami na temat wiersza.

Odpowiadają na pytania: Co robił Dyzio na łące?; O czym marzył?; Co innego mogą przypominać chmury?.

• Rodzice zapraszają dzieci, aby ponownie ułożyły się na dywanie w wygodnej pozycji i podczas słuchania muzyki relaksacyjnej pomyślały o swoich marzeniach. Zaprasza do podzielenia się swoimi marzeniami.
• Praca z KP2.34 – dzieci rysują w chmurze wybrane marzenie Dyzia (na podstawie wcześniej wysłuchanego wiersza). • KP2.34, kredki
• Opowiadanie pt. „Nowa koleżanka”

Tomasz Kruczek

Posłuchajcie, co się stało, kiedy byłam dzisiaj w przedszkolu! Nie zgadniecie! Mamy nową koleżankę. Przyjechała do nas z bardzo, bardzo dalekiego kraju, choć Tomek uważa, że wcale nie! Że ta koleżanka przyszła do nas wprost z kolorowej bajki z obrazkami. Zresztą sami osądźcie.

Rano siedzieliśmy wszyscy grzecznie w kole i słuchaliśmy, jak nasza pani opowiada bardzo śmieszną historię o misiu, który jadł konfitury. Nagle drzwi się otworzyły i stanęła w nich pani dyrektor. Pani dyrektor trzymała za rękę małą ciemnowłosą dziewczynkę, która chyba troszkę się wstydziła, bo miała pochyloną głowę tak, że grzywka zasłaniała jej twarz, a kitki znad uszu sterczały pionowo w górę. Na plecach miała bardzo kolorowy plecak, a w ręku lalkę.

• To jest wasza nowa koleżanka – powiedziała pani dyrektor. – Bądźcie dla niej szczególnie mili, bo przyjechała do nas z bardzo daleka. Z samych Chin. Ma na imię Różyczka, tak przynajmniej można przetłumaczyć jej imię, i od dzisiaj będzie chodziła do nas do przedszkola.
• Ojej – zdziwił się Wojtek – z samych Chin? To strasznie daleko, chyba dalej, niż mieszka mój dziadek.
• A gdzie mieszka twój dziadek, Wojtku? – spytała pani dyrektor.
• W Anglii – z dumą odpowiedział Wojtek.
• Chiny są dalej niż Anglia i trzeba podróżować w zupełnie inną stronę – powiedział Maciej.

Maciej zawsze wszystko wie i jest bardzo mądry. Umie podobno nawet napisać swoje imię.

Różyczka tymczasem podniosła głowę i wszyscy zobaczyliśmy, że ma okrągłą buzię i niesamowite skośne oczy. Zobaczyliśmy też, że lalka także miała skośne oczy i okrągłą buzię.

• Ojej! – jęknął Tomek – ona jest chyba z jakiejś bajki! Mam taką książkę w domu. Tam są bajki z całego świata i tam jest obrazek z taką samą dziewczynką.
• No coś ty – powiedział Wojtek – dziewczynka z bajki nie mogłaby chodzić do naszego przedszkola.
• A do jakiego? – spytałam.
• Do bajkowego – powiedział Wojtek bardzo pewny siebie.

Kiedy tylko pani ogłosiła czas zabawy, podeszła do mnie i powiedziała:

• Tolu, bardzo proszę żebyś się zaopiekowała Różyczką – powiedziała – pokaż jej zabawki i książeczki.
• Dobrze, proszę pani – powiedziałam i od razu podeszłam do nowej koleżanki.
• Cześć, jestem Tola – przedstawiłam się. – Chcesz się z nami pobawić?
• Cześć! – krzyknął, podbiegając do nas, Tomek – Czy ty jesteś z bajki? Ja mam na imię Tomek i jestem rycerzem. Takim, co walczy ze smokami i ratuje księżniczki. A czy ty jesteś księżniczką?

Różyczka popatrzyła na niego i odpowiedziała szybciutko w jakimś zupełnie nieznanym języku.

• I co teraz? – zmartwił się Tomek. – Nic nie rozumiem. Ona mówi po chińsku, a ja nie znam chińskiego. Nawet Maciek nie zna.
• Ale mnie zrozumiesz – szepnęła porcelanowa lalka – przecież ty znasz język zabawek. A ję-zyk zabawek jest taki sam na całym świecie. I lepiej nie opowiadaj Różyczce, że walczysz ze smokami! U nas smoki są dobre i nikt z nimi nie walczy!
• Dobre smoki? – Tomek zrobił wielkie oczy. – Czy wy jesteście z bajki?
• Oczywiście, że nie – zaśmiała się lalka – jesteśmy z daleka, z Chin, a teraz będziemy miesz-kać z wami w Polsce. Rodzice Różyczki prowadzą tu restaurację z chińskim jedzeniem.
• O! Chińskie jedzenie – ucieszył się Wojtek – tata mnie kiedyś zabrał do takiej restauracji.

To było pyszne. Tylko że trzeba było jeść pałeczkami.

• Pałeczkami? – zdziwiłam się – jak to pałeczkami?
• Zwyczajnie – powiedział Wojtek – masz dwa patyczki i nimi jesz jak widelcem.
• I umiałeś tak jeść?
• No nie! – strapił się Wojtek. – Zresztą widelcem też nie do końca umiem.
• Wiecie co, w tych Chinach jest zupełnie inaczej niż u nas! – zadecydował Tomek. – Jedzą pałeczkami i mają dobre smoki. Dziwne to wszystko.

Różyczka znowu powiedziała coś bardzo szybko i wyjęła z plecaka album ze zdjęciami. Usiedliśmy na dywanie, a dziewczynka zaczęła pokazywać nam te zdjęcia i tłumaczyć coś w swoim języku.

• To jest miejsce, z którego przyjechaliśmy – powiedziała porcelanowa lalka – to są Chiny.

A na tych zdjęciach była ulica zupełnie taka jak u nas, tylko nie było tylu samochodów, za to mnóstwo rowerów i motocykli. I był dom podobny do mojego, tylko miał więcej pięter. Było też przedszkole takie samo jak u nas, tyko wszystkie dzieci były podobne do Różyczki i nawet pani była do niej podobna. Było też ZOO, a w nim śmieszne biało-czarne misie. Było też zdjęcie święta obchodzonego na ulicy i był tam wielki kolorowy smok! Zupełnie inny niż te z naszych bajek.

• Wiecie co? – powiedział Wojtek cicho. – W tych Chinach jest wszystko inne, a jednak bar-dzo podobne. Takie same domy i przedszkola, i dzieci.

Na ostatnim zdjęciu było dwóch starszych ludzi. Siedzieli na ławce przed domem. Byli trochę dziwnie ubrani, ale uśmiechali się i machali rękami.

• To dziadek i babcia Różyczki – szepnęła porcelanowa lalka – zostali w Chinach i ona bar-dzo za nimi tęskni.

I rzeczywiście, dziewczynka przestała nagle mówić i bardzo posmutniała. Wyglądała tak, jakby miała się zaraz rozpłakać.

– Nie martw się – powiedziałam i objęłam Różyczkę – jeśli będziesz bardzo tęsknić za babcią i dziadkiem, pojedziemy do moich. Podzielę się nimi z tobą. Też są bardzo mili!

I choć pewnie mnie nie zrozumiała, to jednak przestała się smucić i znowu zaczęła coś szybko mówić, pokazując palcem to na mnie, to na Tomka i Wojtka.

V Ależ oczywiście! – odparłam po polsku – będziemy się z tobą bawić i zostaniemy przyjaciółmi.

V Skąd wiedziałaś, o co jej chodzi? – spytał Tomek. – Przecież nie znasz chińskiego.

– Ale znam inne dzieci – powiedziałam – a dzieci wszędzie są takie same. Chcą się bawić i mieć przyjaciół.

Różyczka z przejęciem pokiwała głową. Dzieci wiele jest na świecie, więc kolegów można mieć w każdym kraju, w którym chcecie, Tylko trzeba tego chcieć.

R. pyta: Kto przyszedł do przedszkola Toli i Tomka?; Czy Różyczka była z naszego kraju?; Czy przyjechała z daleka?; Czy dzieci rozumiały język, w jakim mówiła?; Czy wyglądała tak samo jak inni?; Co było w niej podobnego do nas?; Za kim tęskniła?; Czy koniecznie trzeba rozumieć inny język, żeby się razem bawić?.

11. Coś dla dziecka i dla rodzica:

https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fview.genial.ly%2F5ed2bd008d32391119640427%2Finteractive-content-dzien-dziecka-2020%3Ffbclid%3DIwAR31IYCfaXzK5U-dggZV6QQ6Oc0cDXTku4rKlpiLo4ggrK06vzGpYCUpoqw&h=AT3KyMe8p8fNd6aKvvBF4pAsoOmk3yBDKYfQeqmqbIMYnuQ9dKKnvKh2CsqEc2z0CK0Owz1d887wec4p7t5kdlU1_faTzCGjQ1hmayIYi8eBv1bgJKuRRLcekb0R4atodw

• Oczywiście w miarę możliwości spędzamy czas na świeżym powietrzu.

„Tygryski”

„Jakie są moje prawa i obowiązki?” – rozmowa  na temat praw i obowiązków dziecka na podstawie doświadczeń dzieci, wiersza Janusza Korczaka Prawa dziecka i fragmentu opowiadania Baśń o ziemnych ludkach Juliana Ejsmonda.

,,Prawa dziecka ''Janusz Korczak .

Niech się wreszcie każdy dowie

 i rozpowie w świecie całym,

 że dziecko to także człowiek,

 tyle że jeszcze mały.

 Dlatego ludzie uczeni,

którym za to należą się brawa,

 chcąc wielu dzieci los odmienić,

stworzyli dla Was mądre prawa.

Więc je na co dzień i od święta

 Spróbujcie dobrze zapamiętać:

Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,

 a szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.

Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi

i mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.

Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać,

 i każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.

Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,

nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.

Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,

mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.

Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa,

 a gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.

Tak się tu w wiersze poukładały

prawa dla dzieci na całym świecie,

 byście w potrzebie z nich korzystały

 najlepiej, jak umiecie.

Dziecko wypowiada się – na podstawie wiersza i swoich doświadczeń – mówi  do czego ma prawo.

,,Obowiązki dzieci'' Julian Ejsmond (fragment opowiadania Baśń o ziemnych ludkach)

W głębi ziemi wśród korzeni

żyją sobie ziemne ludki…

Ród to miły i wesoły,

 i potężny, choć malutki.

Podczas zimy, gdy na świecie

 srogie mrozy i wichury,

ziemne ludki zamieszkują

kretowiska, mysie dziury…

Ale skoro złote słonko

promieniście znów zaświeci,

matka – Ziemia budzi ze snu

 ukochane swoje dzieci.

 Malcy biorą się do pracy,

 pełni szczęścia i wesela,

 jeden szczotką i grzebykiem

 czesze złote włoski trzmiela

Drugi skrzydła chrabąszczowi

myje gąbką, co ma siły.

 Pieszczotliwie doń przemawia:

 „Chrabąszczyku, ty mój miły

Trzeci zasiadł do malarstwa:

 chwyta żuczki, chrząszcze,

 larwy i odnawia na ich szatkach

świeżą farbą zblakłe barwy.

Rodzic  zadaje dziecku pytania: Gdzie żyją ziemne ludki? Matka – Ziemia budzi je wiosną, aby zabrały się do pracy. Jakie są ich obowiązki? Kogo przypominają te ziemne ludki? Czy one żyją naprawdę? Te ziemne ludki miały różne obowiązki. Jakie masz  obowiązki w domu? Jakie masz obowiązki w przedszkolu?

Rozmowa Rodzica z dzieckiem  na temat dzieci mieszkających na innych kontynentach.

Przeglądanie zdjęć, albumów, atlasu geograficznego z innymi częściami świata oraz filmu edukacyjnego „Kolorowe dzieci”. https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4.

Oglądanie obrazków przedstawiających dzieci z różnych kontynentów. Dostrzeganie różnic i podobieństw między ludźmi. Powiedz, jakie cechy wyglądu i ubioru mają dzieci mieszkające w Afryce, Europie, Azji?  Wymień różnice między przedstawionymi na nich dziećmi (kolor skóry, kształt oczu itd.). Odszukaj cechy wspólne – dzieci mają oczy takiego samego koloru jak ja, są takiego samego wzrostu, mają na sobie element ubrania w tym samym kolorze.

Dzieci z różnych zakątków świata-praca z KP2.41

Zabawa „Powitanie”

– witamy się po japońsku – głęboki skłon ze złożonymi dłońmi na piersi

– witamy się jak Eskimosi – pocieranie się noskami

–             po europejsku – podawanie dłoni i mówienie „Dzień dobry” – w różnych językach : „Guten Tag”, „Good Morning”.

Zagadki – rodzic czyta zagadki a dzieci zgadują o kim jest mowa:

Gdy czas na łowy to igloo buduje, uczy swego synka, jak się poluje (Eskimos)

Pałeczkami ryż zjada, legendy o smokach opowiada, ma skośne oczy i żółtą skórę, jego kraj otoczony jest Wielkim Murem (Chińczyk)

Indianie mówią o nas „Biała twarz”, zajrzyj do lusterka i już go masz! (Europejczyk)

Na sawannie urządza polowanie, już z daleka słychać tam-tamów granie. (Afrykańczyk)

Gdy świętuje, chodzi w pióropuszu, fajkę pokoju pali, by dodać sobie animuszu. (Indianin

Zabawy ruchowe  :

,Kto jak skacze''

link :https://www.youtube.com/watch?v=LNouuY9zrKQ

,,Idziemy do zoo”

link https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM

TYGRYSKI

Wyprawka str.53-,,Przeplatanka''

KP2 STR.41-,, Dzieci z różnych zakątków świata''

KP2 str.42-,,Klocki''

 

„MOTYLKI”

Propozycja zabaw ruchowych

„Marsz z przysiadami”– dzieci maszerują po sali. Na hasło R.: Hej! wykonują przysiad, po czym maszerują dalej.

Potańczcie przy muzyce. Zachęcam do odsłuchania piosenki „Kolorowe dzieci” Majki Jeżowskiej

https://www.youtube.com/watch?v=Y_kIVuTfVk4

Propozycje edukacyjne

Obejrzyjcie filmik „My Dzieci Świata” a zobaczycie jak różne są dzieci mieszkające na świecie. Zwróćcie uwagę jakie noszą stroje https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0.

„Dzieci świata” – rozmowa na temat wiersza Wincentego Fabera

„Dzieci świata”

W Afryce w szkole na lekcji

Śmiała się dzieci gromada,

Gdy im mówił malutki Gwinejczyk,

Że gdzieś na świecie śnieg pada.

A jego rówieśnik Eskimos,

Ten w szkole w chłodnej Grenlandii,

Nie uwierzył, że są na świecie

Gorące pustynie i palmy.

Afryki, ani Grenlandii

My także jak dotąd nie znamy,

A jednak wierzymy w lodowce,

W gorące pustynie, w banany.

I dzieciom z całego świata,

chcemy ręce uścisnąć mocno

i wierzymy, że dzielni z nich ludzie,

jak i z nas samych wyrosną.

Rozmowa na temat wiersza. R. pyta dzieci: Z jakich stron świata pochodziły dzieci z wiersza? Z czego śmiały się afrykańskie dzieci? W co nie uwierzyli Eskimosi? Co łączy wszystkie dzieci na świecie?

Posłuchajcie wiersza „Polubić różnice”  Dominiki Niemiec

„Polubić różnice”

Choć ktoś jest inny, inne ma zdanie,

inny ma wygląd albo ubranie,

mieszka w innym miejscu, je co innego,

bawi się inaczej – może być twym kolegą.

Wystarczy tylko, że go zaakceptujesz,

a te różnice polubić spróbujesz.

Rodzic rozmawia z dzieckiem  na temat akceptacji, różnicy między dziećmi mieszkającymi w innych krajach i o tym, że mimo, że zewnętrznie dzieci się różnią każde jest takim samym dzieckiem  i ma podobne potrzeby, uczucia, zabawy.

Piosenka  „Jesteśmy dziećmi” https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ  pięknie podsumowuje rozważania o tym, że każde dziecko ma podobne potrzeby mimo różnic kulturowych, posłuchajcie.

„UNICEF” – zapoznanie dzieci z logo i działalnością UNICEF-u oraz sposobami wspierania tej organizacji.

Rozmowa na temat praw i obowiązków. Zapoznanie dzieci z prawami dziecka. R. opowiada dzieciom o działalności UNICEF-u. Następnie przechodzi do rozmowy o prawach i obowiązkach. Pyta: Co to są prawa? Czym różnią się prawa od obowiązków? Czy dzieci też mają obowiązki i prawa? Jakie?

Zapoznanie dziecka z jego prawami:

–– prawo do życia i tożsamości (posiadania imienia),

–– prawo do informacji,

–– prawo do wychowania w rodzinie,

–– prawo do wyrażania własnych poglądów,

–– prawo do prywatności,

–– prawo do edukacji (nauki),

–– prawo do godziwych warunków socjalnych,

–– prawo do odpoczynku (zabawy),

–– ochrona przed przemocą,

–– ochrona przed konfliktem,

–– ochrona w procesie karnym,

–– prawo do znajomości swoich praw i powoływania się na nie.

Zachęcam do wysłuchania „Piosenki o Prawach Dziecka”: https://www.youtube.com/watch?v=Mudintn3BM4

Propozycje prac plastycznych:

Puzzle „Dzieci Świata” Poproście rodziców o narysowanie, lub wydrukowanie obrazka dziecka z jakieś części kraju.  Może być samodzielnie pokolorowany. Potnijcie obrazek na kilka części. Ułóżcie jako puzzle, możecie przykleić do kartki. Stworzymy wspólną galerię Dzieci Świata.

„Indianie” – zabawa plastyczna. Wykonanie Indian z rolek od papieru toaletowego. Dzieci ozdabiają rolki od papieru, rysują lub naklejają oczy, usta, z wełny robią włosy. Mogą dodać ozdoby: barwy wojenne, kolczyki, piórka,

Propozycje zabaw dydaktycznych

„Różnice” – zabawa z piłką, szukanie wyrazów przeciwstawnych. R. rzuca piłkę do dziecka i prosi o podanie przeciwieństwa do słowa, które wypowie, np. wysoki – niski, młody – stary, mały – duży, chudy – gruby.

Propozycje kart pracy

- Dziecko wykonuje karty pracy nr 4 od KP25a do KP28b